چگونه آب زیر پوست امارات متحده عربی رفت؟
به گزارش UAE فارسی، جمعیت ۱.۱میلیون نفری امارات متحده عربی (براساس آمار ۲۰۲۲) به‌طور عمده به نیروی کار مهاجر خود وابسته است که حدود ۸۸درصد از جمعیت را در سال ۲۰۲۱ تشکیل می‌دادند. چندین منطقه آزاد تجاری در سراسر کشور با ارائه مالکیت کامل و مالیات صفر، سرمایه‌گذاران خارجی را جذب می‌کنند.
بخش غیرنفتی بیش از ۷۰درصد تولید ناخالص داخلی امارات را تشکیل می‌دهد. سال گذشته، اقتصاد امارات متحده عربی در شرایط واقعی ۹/۷درصد رشد کرد که با افزایش قیمت نفت و همچنین نرخ بازگشت بالای سرمایه‌گذاری در گردشگری و تجارت پس از همه‌گیری کووید، به‌ویژه در دبی، مرکز تجاری و گردشگری منطقه‌ای، تقویت شد اما انتظار می‌رفت که با کاهش تولید نفت اعضای اوپک پلاس، کاهش قیمت نفت و بحران‌های جهانی اقتصادی، رشد اقتصادی در سراسر منطقه خلیج‌فارس در سال ۲۰۲۳ به شدت کاهش یابد.
صندوق بین‌المللی پول رشد کلی تولید ناخالص داخلی امارات در سال جاری را ۵/۳درصد و رشد غیرهیدروکربنی را بیش از ۴درصد پیش‌بینی کرده بود که نسبت به بقیه کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس رقم بهتری است. در نیمه‌های اکتبر، صندوق بین‌المللی پول گزارشی درباره وضعیت اقتصادی امارات منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «انتظار می‌رود رشد تولید ناخالص داخلی غیرهیدروکربنی امارات در سال جاری از ۴درصد فراتر رود و در سال ۲۰۲۴ به همین روند ادامه دهد که ناشی از تحولات مربوط به گردشگری، ساخت و ساز و املاک است. اصلاحات اجتماعی و تجاری و امنیت اقتصادی امارات به جذب جریان‌های خارجی سرمایه و نیروی کار منجر شده که این خود زیربنای رشد اقتصادی را فراهم کرده و از سویی قیمت املاک را افزایش داده است.»
به‌دنبال کاهش تولید اوپک‌پلاس، انتظار می‌رود رشد تولید ناخالص داخلی هیدروکربنی امارات تا پایان سال ۲۰۲۳ کاهش یابد اما در سال آینده با افزایش سهمیه تولید اوپک‌پلاس در سال ۲۰۲۴ روند رشد برعکس خواهد شد. صندوق بین‌المللی پول می‌گوید متوسط تورم در سال ۲۰۲۳ در حدود ۳درصد باقی خواهد ماند که نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش یافته است.
هر امارت امارات، توسط حاکم خود اداره و دولت محلی، دادگاه‌ها و نیروهای پلیس خود را دارد!
به گزارش UAE فارسی، در دسامبر ۱۹۷۱، امارات متحده عربی به فدراسیونی متشکل از شش امارت ابوظبی، دوبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین و فجیره تبدیل شد و هفتمین امارت، رأس‌الخیمه، در سال ۱۹۷۲ به این فدراسیون پیوست. پایتخت این امارت‌ها ابوظبی، بزرگترین و ثروتمندترین در میان امارات هفت‌گانه است.
ساختار فدرال امارات شامل یک شورای عالی (شامل حاکمان هر امارت)، یک شورای وزیران و شورای ملی فدرال است. هر امارت توسط حاکم خاص خود اداره می‌شود که دولت محلی، دادگاه‌ها و نیروهای پلیس خود را دارد. شورای ملی فدرال متشکل از ۴۰ عضو است که نیمی از آنها منصوب و نیمی منتخب هستند. انتخابات آخرین بار در اکتبر ۲۰۱۹ برگزار شد و برای اولین بار امارات متحده عربی الزامی را برای زن بودن ۵۰درصد از کل اعضا به اجرا گذاشت. با این الزام تعداد نامزدهای زن شورا افزایش قابل توجهی یافت. شورای ملی فدرال نقش مشاوره‌ای دارد.
«اسپارتای جهان عرب» لقب ارتش امارات:
به گزارش UAE فارسی، امارات عضو شورای همکاری خلیج‌فارس، اتحادیه عرب، سازمان همکاری اسلامی، سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای صادرکننده نفت اوپک، کشورهای جنبش عدم تعهد و سازمان تجارت جهانی است. مقر آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر که در سال ۲۰۰۹ تاسیس شد، در ابوظبی است. فصلنامه کایرو ریویو وابسته به دانشگاه آمریکایی قاهره می‌نویسد این کشور ارتش قدرتمندی دارد که آنقدر قوی است که لقب «اسپارتای جهان عرب» را گرفته است. بلومبرگ می‌نویسد امارات متحده عربی که اکنون تسلیحات خود را تولید و صادر می‌کند، اولین فروش موشک‌های دفاع هوایی خود را به پیمانکار امنیتی آلمان، راین متال AG تایید کرده است.
گزارش‌های جدیدتر می‌گویند امارات به هجدهمین صادرکننده بزرگ سلاح در جهان و سومین در خاورمیانه پس از اسرائیل و ترکیه تبدیل شده است. در نمایشگاه تسلیحاتی که امارات در ماه فوریه برگزار کرد بیش از ۵۰ قرارداد به ارزش ۶/۳میلیارد دلار امضا شد که بیشتر این قراردادها در نمایشگاه بین‌المللی دفاع و امنیت دریایی با شرکت‌های داخلی به امضا رسید. این قراردادها نشان می‌دهد که امارات از شرکت‌های داخلی تولیدکننده تسلیحات حمایت می‌کند.
براساس آمار مؤسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، امارات متحده عربی در ۱۰سال گذشته بیش از ۴۰درصد از واردات تسلیحات خود کاسته و از جایگاه سوم به جایگاه نهم بزرگترین واردکننده سلاح در جهان تنزل یافته است. این مؤسسه همچنین می‌گوید امارات متحده عربی که در بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ دومین مشتری بزرگ آمریکا بوده اکنون در رتبه هشتم قرار دارد. ژان لو سمان، محقق ارشد مؤسسه خاورمیانه دانشگاه ملی سنگاپور گفته این معاملات نشان‌دهنده تاکید فزاینده امارات متحده عربی بر برنامه‌های داخلی به جای نمونه‌های خارجی آن است و این کشور صنایع دفاعی خود را به‌عنوان ابزاری برای تقویت خودکفایی و کاهش وابستگی به متحدان امنیتی غربی‌اش می‌داند.
این درحالی است که تحولات نظامی امارات کارشناسان را به این باور رسانده که این کشور در پی کاهش ردپای نظامی خارجی خود، خروج نیروهای خود از یمن، توقف کمک به ارتش ملی لیبی و برچیدن پایگاه هوایی و دریایی خود در اریتره باشد.
ویژگی‌های اقتصادی امارات متحده عربی:
به گزارش UAE فارسی، اقتصاد امارات در رتبه‌بندی چشم‌انداز پایدار فیچ تا سال ۲۰۲۳ به رتبه AA رسید. این رتبه نشان از سطح بدهی عمومی تلفیقی متوسط، موقعیت خالص دارایی خارجی قوی و تولید ناخالص داخلی سرانه بالا دارد. مؤسسه فیچ بودجه مازاد این کشور در سال ۲۰۲۳ را ۶/۴درصد تولید ناخالص داخلی پیش‌بینی کرده است.
امارات در رتبه بیست‌وچهارمین اقتصاد آزاد در شاخص‌های سال ۲۰۲۳:
امتیاز آزادی اقتصادی امارات متحده عربی ۹/۷۰است؛ به این معنی که اقتصاد این کشور را در رتبه بیست‌وچهارمین اقتصاد آزاد در شاخص‌های سال ۲۰۲۳ قرار می‌دهد. امتیاز آزادی اقتصادی این کشور نسبت به سال گذشته ۷/۰بیشتر شده است. این امتیاز امارات را در میان ۱۴ کشور در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به رتبه اول رسانده و امتیاز کلی آن بالاتر از میانگین جهانی و منطقه‌ای است.
امارات شش‌درصد ذخایر نفت جهان را دارد و هفتمین ذخایر گاز طبیعی اثبات‌شده را:
در حوزه قانون هم امتیاز حقوق مالکیت کشور بالاتر از میانگین جهانی، امتیاز اثربخشی قضایی کمتر از میانگین جهانی و نمره یکپارچگی دولت آن بالاتر از میانگین جهانی است. امارات شش‌درصد ذخایر نفت جهان را دارد و هفتمین ذخایر گاز طبیعی اثبات‌شده را. این کشور به‌عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای نفتی جهان، با سرانه تولید ناخالص داخلی ۴۴هزار دلار شناخته می‌شود. از سویی امارات برنامه‌هایی هم برای استخراج ۳۸میلیارد بشکه نفت و گاز تا سال ۲۰۸۵در دستور کار دارد. براساس داده‌های انحصاری شرکت انرژی مانیتور گلوبال‌دیتا، حدود ۳/۲۸میلیارد بشکه نفت در میادین فعال امارات وجود دارد و ۵/۱میلیارد بشکه دیگر در میدان‌هایی که برایشان برنامه‌ریزی صورت گرفته است. همچنین میادین فعال در امارات حدود ۲/۳۸تریلیون فوت مکعب گاز دارند. در کنار آن میادین برنامه‌ریزی‌شده حاوی ۵/۱۰تریلیون فوت مکعب گاز هستند. مجموع حجم هیدروکربن‌های میادین نفت و گاز فعال و برنامه‌ریزی‌شده در امارات متحده عربی به ۴/۳۸میلیارد بشکه معادل نفت می‌رسد. در نوامبر ۲۰۲۲، شرکت ملی نفت آدنوک امارات سرمایه‌گذاری ۱۵۰میلیارد دلاری پنج‌ساله «استراتژی رشد شتابان» را برای تولید نفت و گاز اعلام کرد. بخشی از این استراتژی این بود که آدنوک در سال ۲۰۲۲ تقریباً ۶ میلیارد دلار در قراردادهای حفاری دریایی سرمایه‌گذاری کرد. هم‌اکنون امارات متحده عربی بزرگترین برنامه‌های استخراج نفت و گاز جدید را در جهان در دستور کار دارد.
امارات به‌دنبال سرمایه‌گذاری بر روی تقاضای جهانی برای گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) است و یک قرارداد صادراتی سه‌ساله با غول انرژی فرانسوی توتال‌انرژیز امضا کرده تا بازار جهانی ال‌ان‌جی را که در سال ۲۰۲۲ پس از تهاجم روسیه به ارزش ۴۵۰میلیارد دلار رسیده، تامین کند. به گفته وزارت دارایی، امارات متحده عربی در سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش ۸/۳۱درصدی درآمد ملی خود بوده است. آمارها می‌گویند افزایش قیمت انرژی در سال گذشته برای امارات متحده عربی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد به ارمغان آورد. این میزان درآمد حدود ۱۰۰۰۰۰ دلار برای هر شهروند اماراتی است.
سرمایه‌گذاری امارات در ایجاد صنایع هوافضا، انرژی هسته‌ای، دفاع، فناوری اطلاعات، پتروشیمی و صنایع فناوری پاک:
ابوظبی که اکثریت قریب به اتفاق ذخایر نفت و گاز امارات متحده عربی را در اختیار دارد، سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در ایجاد صنایع هوافضا، انرژی هسته‌ای، دفاع، فناوری اطلاعات (فرآوری خرد)، پتروشیمی و صنایع فناوری پاک انجام داده است. در کنار آن ابتکار چندمیلیارد دلاری مصدر سیتی، شهری با کربن صفر در خارج از ابوظبی را نیز نباید از قلم انداخت. ابوظبی در حال سرمایه‌گذاری هنگفتی در مؤسسات آموزشی و جاذبه‌های فرهنگی و ورزشی مانند پیست مسابقه فرمول یک، پارک موضوعی فراری و لوور ابوظبی برای تنوع بخشیدن به اقتصاد غیرنفتی و تشویق گردشگری است.
دبی نیز در نمایشگاه‌ها، رویدادها، فناوری اطلاعات و ارتباطات، صادرات مجدد و بخش‌های مالی متنوع سرمایه‌گذاری کرده است. این شهر با بهره‌گیری از موقعیت خود در نزدیکی خلیج‌فارس، شهرت تاریخی خود را به‌عنوان یک سرمایه‌گذار منطقه‌ای تثبیت کرده است. دوبی هتل‌های لوکس، امکانات بندری بزرگ (از جمله جبل علی) و طیف وسیعی از مناطق آزاد تجاری را برای جذب صنایع تولیدی و خدماتی ایجاد کرده است.
مناطق آزاد تجاری در امارات با ارائه مالکیت کامل و مالیات صفر، سرمایه‌گذاران خارجی را جذب می‌کنند:
جمعیت ۱/۱میلیون نفری امارات متحده عربی (براساس آمار ۲۰۲۲) به‌طور عمده به نیروی کار مهاجر خود بستگی دارد که حدود ۸۸درصد از جمعیت را در سال ۲۰۲۱ تشکیل می‌دادند. چندین منطقه آزاد تجاری در سراسر کشور با ارائه مالکیت کامل و مالیات صفر، سرمایه‌گذاران خارجی را جذب می‌کنند.
اما شرکت‌های اماراتی سرمایه‌گذاری در نقاط مختلف دنیا را آغاز کرده‌اند. شرکت دی‌پی‌ورلد، یک شرکت اماراتی است که بزرگترین بنادر کانتینری دنیا را اداره می‌کند. فرودگاه دوبی یکی از شلوغ‌ترین فرودگاه‌های دنیاست و صنایع لجستیک نزدیک به ۸درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهند.
رضایت خارجی‌ها از سهولت راه‌اندازی دفاتر، اجاره آپارتمان و تایید ویزا در امارات:
براساس گزارش اکونومیست در شاخص آزادی اقتصادی بنیاد هریتیج، امارات در بین ۱۷۶کشور در رتبه ۲۴ قرار دارد؛ یعنی یک پله بالاتر از آمریکا. خارجی‌ها از سهولت راه‌اندازی دفاتر، اجاره آپارتمان و تایید ویزا در این کشور راضی هستند. اکونومیست از قول یک کارآفرین اسرائیلی با یک دفتر بزرگ در دوبی می‌نویسد: «اینجا همه تجاری فکر می‌کنند و هیچ‌کس سیاسی فکر نمی‌کند». او وقتی چند هفته پس از آغاز جنگ بین اسرائیل و حماس، به امارات متحده عربی آمد، این کشور را همانطوری دید که قبلاً دیده بود. به نوشته اکونومیست، دولت در اینجا «مراکز شادی مشتری» را اداره می‌کند.
در سال‌های اخیر، کسب‌وکارها در دوبی با سرعتی بالا راه‌اندازی می‌شوند: تعداد کسب‌وکارهای جدید ثبت‌نام کرده در نیمه اول سال در مقایسه با سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰درصد افزایش یافته است. یک‌پنجم این کسب‌وکارها متعلق به شرکت‌های هندی است؛ شرکت‌های چینی هم بسیارند. دراگون مارت، یک مجتمع عمده‌فروشی و خرده‌فروشی در دوبی است که خود را بزرگترین مرکز تجاری کالاهای چینی در خارج از چین می‌داند.
برای شرکت‌های هندی، امارات همان نقشی را دارد که هنگ‌کنگ و سنگاپور برای چین و آسیای جنوب شرقی دارند: مکانی راحت برای انجام تجارت در سطح بین‌المللی، با زیرساخت‌های بهتر و دسترسی بالا به سرمایه و استعداد. موکش آمبانی، ثروتمندترین مرد هند، دو بار رکورد خرید گران‌ترین ملک مسکونی دوبی را شکسته است که آخرین مورد آن یک ویلای ساحلی ۱۶۳میلیون دلاری بود.
امارات پناهگاهی برای کسب‌وکارهای کشورهای تحریم‌شده:
نفت ایران اغلب در دریا و در نزدیکی امارت فجیره مبادله می‌شود؛ با نفت خام دیگر کشورها مخلوط و بعد فروخته می‌شود. بعد از تحریم اولیگارش‌های روس، دوبی به محلی برای تامین مالی و تجارت تجار روسی تبدیل شده که دیگر قادر به زندگی در آمریکا یا اروپا نیستند و ویلاهای کنار آب دوبی را ترجیح می‌دهند. قرنطینه‌های بی‌پایان هنگ‌کنگ هم متخصصان آن را به دبی فراری داده است. سال گذشته میلیونرهای بیشتری از هر جای دیگری در جهان به امارات نقل مکان کردند.
بزرگترین صندوق ثروت جهان در ابوظبی قرار دارد!
در سراسر جهان تعداد صندوق‌های ثروت ملی از ۶۲ صندوق سال ۲۰۰۰ به ۱۷۶صندوق در سال ۲۰۲۳ رسیده و دارایی‌های تحت مدیریت آنها از یک تریلیون دلار به ۱۱.۳۶تریلیون دلار افزایش یافته است. چهار منطقه در این زمینه پیشتاز هستند: اروپا به‌ویژه نروژ، آمریکای‌شمالی، آسیا-اقیانوسیه به‌ویژه چین و خاورمیانه.
صندوق‌های خاورمیانه و آسیا-اقیانوسیه چهارپنجم دارایی‌های جهانی را از آنِ خود کرده‌اند. تنها در کشورهای حوزه خلیج‌فارس حدود ۲۰ صندوق ثروت ملی وجود دارد. هرچند سیاست‌های مدیریتی این صندوق‌ها بسیار باهم متفاوت است اما درآمدهای همه این صندوق‌ها عمدتاً از فروش نفت‌وگاز تامین می‌شود.
برخی به اشتباه بر این باورند که بزرگترین تمرکز ثروت جهان در نروژ است اما چنین تصوری اشتباه است. اگر در بررسی صندوق‌های ثروت ملی، کل دارایی‌های تحت مدیریت این صندوق‌ها یعنی AUMs را با تولید ناخالص داخلی یعنی GDP در نظر بگیریم، براساس نسبت AUM/GDP بزرگترین صندوق ثروت جهان در ابوظبی قرار دارد که سال گذشته دارایی آن به ۱.۲۶۶میلیارد دلار رسید. این رقم چهار برابر جی‌دی‌پی امارات است و جالب اینکه، دومین صندوق ثروت ملی متعلق به کویت و سومین صندوق متعلق به دوبی است. صندوق مبادله و صندوق سرمایه‌گذاری امارات از دیگر صندوق‌های ثروت امارات هستند.
براساس گزارش میدل‌ایست‌نیوز، مجموع دارایی صندوق‌های ثروت ملی کشورهای شورای همکاری با ۲۰درصد افزایش در دو سال گذشته به ۴ هزار میلیارد دلار رسید. گزارش اس‌اندپی گلوبال هم می‌گوید صندوق‌های ثروت ملی کشورهای شورای همکاری در دوره طلایی خود به سر می‌برند و ۵ صندوق از صندوق‌های این کشورها در فهرست بزرگترین صندوق‌های ثروت ملی در جهان قرار دارد. بر این اساس صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان، سازمان سرمایه‌گذاری ابوظبی، سازمان عمومی سرمایه‌گذاری کویت، سازمان سرمایه‌گذاری قطر و مؤسسه سرمایه‌گذاری دوبی صاحب دارایی‌های تحت مدیریتی در حدود ۳/۳هزار میلیارد دلار هستند.
دارایی‌های مالی امارات تا سال ۲۰۲۶ میلادی از مرز یک تریلیون دلار خواهد گذشت:
برآوردهایی هم حاکی از آن است که دارایی‌های مالی امارات متحده عربی با رشد متوسط سالانه ۷/۶درصدی، تا سال ۲۰۲۶ میلادی از مرز یک تریلیون دلار خواهد گذشت. براساس گزارش روزنامه دنشنال‌امارات، گروه مشاوره مالی بوستون اعلام کرده دارایی امارات با نرخ ترکیبی سالانه ۷/۶درصد افزایش یافته و ثروت مالی امارات از ۷۰۰ میلیارد در سال ۲۰۲۱ به یک تریلیون دلار در سال ۲۰۲۶ خواهد رسید. صندوق سرمایه‌گذاری ابوظبی که در سال ۱۹۷۶ تاسیس شد، اندکی قبل از بحران ۲۰۰۸، نزدیک به یک تریلیون دلار در تمام طبقات دارایی سرمایه‌گذاری کرده بود. این مبلغ بعدها به ۸۰۰ میلیارد دلار تقلیل یافت اما همچنان عنوان بزرگترین صندوق سرمایه‌گذاری منطقه را دارد.
براساس گزارش بنیاد فرانسوی مطالعات استراتژیک، این بودجه از طریق پرداخت‌های مازاد مالی حاصل از صادرات نفت تامین می‌شود. هرچند سرمایه‌گذاری این صندوق در کشورهای نوظهور رو به افزایش است، اما اروپا و آمریکای شمالی حدود سه‌چهارم از دارایی‌های صندوق سرمایه‌گذاری‌شده در خارج از کشور را تشکیل می‌دهند. حالا هدف استراتژی‌های جدید تقویت نفوذ در آسیا است. مبادله، صندوقی است که به‌طور کامل متعلق به امارت ابوظبی است و تحت اختیار ولیعهد شیخ محمد‌بن زاید قرار دارد. ماموریت اصلی آن سرمایه‌گذاری در پروژه‌هایی است که برای اقتصاد ابوظبی ساختاری و استراتژیک هستند. این صندوق در حوزه انرژی، پروژه‌های زیرساختی بزرگ و هوانوردی تکنولوژی دیجیتال، سرمایه خصوصی و سرمایه‌گذاری خطرپذیر، میکروالکترونیک و گردشگری سرمایه‌گذاری کرده است.
شرکت هلدینگ توسعه ابوظبی که هفتمین صندوق بزرگ ثروت ملی حاشیه خلیج‌فارس است، در دسامبر ۲۰۲۱ دفتری را در قاهره تاسیس و سرمایه‌گذاری‌های خود را در مصر بیشتر کرده است.
براساس گزارش میدل‌ایست اینستیتو، صندوق‌های ثروت سرمایه‌گذاری ابوظبی، به‌عنوان بزرگترین صندوق ثروت حاشیه خلیج‌فارس و هلدینگ توسعه ابوظبی در بحبوحه گرم شدن روابط سیاسی بین ابوظبی و آنکارا، به دنبال سرمایه‌گذاری در ترکیه هستند. رجب‌طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه که ۱۷ ژوئیه از کشورهای خلیج‌فارس بازدید کرد، در تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها در کشورش بود، پیشتر معاملاتی به ارزش ۵۰ میلیارد دلار با امارات متحده عربی منعقد کرده بود.
امارات رتبه پانزدهم جهانی و اول منطقه در شاخص اعتماد سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی:
در سال ۲۰۲۱ امارات متحده عربی، رتبه پانزدهم جهانی و اول منطقه را در «شاخص اعتماد سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی کِرِنی» کسب کرده است. گزارش شورای سیاست‌گذاری تجارت جهانی کرنی می‌گوید، کسب این رتبه فوق‌العاده، نتیجه ایجاد زیرساخت‌های فناوری پیشرفته و سطوح بالای نوآوری و همچنین واکنش کارآمد این کشور در مقابله با همه‌گیری ویروس کرونا بوده است. امارات در کنار بحرین اولین کشوری بود که واکسن کووید را در دسامبر تایید کرد و این کشور کمپین بسیار بلندپروازانه‌ای را برای واکسیناسیون کل جمعیت خود تا پایان سال ۲۰۲۱ آغاز کرد.
براساس آخرین گزارش رتبه‌بندی کشورها در شاخص کرنی، امارات در سال ۲۰۲۲ به رتبه هجدهم جهانی سقوط کرد اما همچنان رتبه اول خود را در منطقه حفظ کرد. در این شاخص در سال ۲۰۲۲ قطر بیست‌ویکم و عربستان بیست‌وچهارم هستند. شورای سیاست‌گذاری کرنی عملکرد موفق این کشور در رشد تولید ناخالص داخلی بالا (۷/۸درصد در سال ۲۰۲۲)، اصلاحات گسترده حمایتی از تجارت، چشم‌انداز مالی قوی و تسریع پیشرفت در تنوع اقتصادی را عامل این رتبه امارات می‌داند. این گزارش تاکید دارد که «امارات متحده عربی، به‌ویژه با توجه به راه‌اندازی طرح اقتصادی ۷/۸تریلیون دلاری دوبی برای تقویت تجارت، سرمایه‌گذاری و ارتقای جایگاه خود به‌عنوان یک مرکز جهانی، همچنان یک مقصد فوق‌العاده جذاب برای سرمایه‌گذاران باقی می‌ماند. واضح است که دولت همچنان متعهد به تنوع بخشیدن به اقتصاد امارات متحده عربی و تقویت محیط تجاری امارات است.»
برنامه فضایی امارات متحده عربی:
به گزارش UAE فارسی، امارات متحده عربی برنامه فضایی خود را از سال ۲۰۰۸ آغاز کرد. این کشور در سال ۲۰۱۴ آژانس فضایی امارات متحده عربی را تاسیس کرد و از سال ۲۰۱۵ همکاری خود را با مرکز ملی فضایی فرانسه و نیز آژانس فضایی بریتانیا آغاز کرد. این مرکز در ابتدا ۲/۵میلیارد دلار بودجه از نهادهای دولتی، خصوصی و نیمه‌دولتی به دست آورد. خلیفه‌سِت، اولین ماهواره‌ای که به‌طور کامل در امارات طراحی و ساخته شد، در سال ۲۰۱۸ به مدار زمین پرتاب شد. این کشور یک مدارگرد را در سال ۲۰۲۰ به مریخ فرستاد، اعلام کرد که قصد دارد یک مریخ‌نورد ۲۲پوندی را با یک استارتاپ فضایی ژاپنی به ماه بفرستد. در سال ۲۰۲۲ امارات خبر از راه‌اندازی صندوق ۸۲۰ میلیون دلاری برای تقویت اقتصاد فضایی داد و در سال ۲۰۲۳ اولین فضانورد اماراتی به ایستگاه فضایی رفت. برنامه آینده این آژانس فرستادن کاوشگری به کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری است تا در نهایت در اوایل دهه ۲۰۳۰ بر روی یک سیارک فرود آید.
آموزش در امارات متحده عربی:
به گزارش UAE فارسی، اولویت اصلی دولت در سیستم آموزشی امارات، ایجاد یک اقتصاد متنوع و مبتنی بر دانش و کاهش وابستگی به نفت است. آموزش ۵/۱۵درصد از بودجه ۱/۱۷میلیارد دلاری فدرال کشور را در سال ۲۰۲۳ از آن خود کرده است. این کشور «استراتژی ملی آموزش عالی ۲۰۳۰» را طراحی کرده که هدف آن آموزش مهارت‌های فنی و عملی به دانش‌آموزان برای تقویت بازار کار است. توسعه برنامه‌های درسی برای مطابقت با استانداردهای بین‌المللی از شاخصه‌های این استراتژی است.
بخش آموزش در امارات زیر سلطه مدارس خصوصی است. این مدارس ۱۷ برنامه درسی مختلف دارند که اغلب آنها بر پایه برنامه‌های آموزشی بریتانیا، ایالات متحده و هند طراحی شده‌اند. در این کشور مدارسی موسوم به «مدارس منشور» وجود دارند که برنامه‌های درسی آنها کاملا مبتنی بر برنامه‌های درسی ایالات متحده است.
در حوزه آموزش عالی نیز، دو مؤسسه آمریکایی فناوری روچستر در دوبی و دانشگاه نیویورک در ابوظبی فعالیت دارند.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید